Tuesday, July 24, 2012

مردونگی که فقط به سیبیل و خایه نیس

مرد اونیه که بجای جفت جفت لباس و کفش نو خریدن دم عیدی برداره دو تا دونه لباسی رو که چند ساله نمیپوشه ببره بده به اونی که حتی یه دست لباس سالم هم نداره

مرد اونیه که بجای اینکه بشینه رو مبل و دونه دونه اجیل بخوره شده به اندازه یه نفر ادم، اجیل و میوه برداره ببره بده به اون کارتن خوابی که دم عیدی از عالم و ادم نا امید شده

مرد اونیه که بجای اینکه بشینه سر سفره سبزی پلو با ماهی و از نبود زیتون پروره گله کنه دست کنه تو جیبشو اندازه وسعش کمک کنه به اون بابایی که زن و بچش سال به ساله رنگ گوشت و ماهی رو ندیدن

مرد اونیه که بجای هر سال فلان قدر خرج مسافرت و گردش کردنش کمک کنه به اون بچه مریضی که از سر نداشتن پول عمل هر روز بیشتر از دیروز داره درد میکشه

مرد اونیه که حداقل شده فقط یبار تو عمرش عید رو بره با بچه ها و پیر زن پیرمردای بی سرپرست موسسه های خیریه تحویل کنه

مرد بودن و از اون مهم تر ادم بودن نه به جنسیته نه به لباس خوب و عطر گرون زدنه نه به خوب و بهترین خوردنه نه به فلان کشور و رستوران رفتنه نه به خونه فلان داشتن و ماشین فلان سورا شدنه


مرد بودن و مردونگی کردن ینی مفداری از خود گذشتگی و برداشتن کمی غم و درد از روی دوش کسایی که مثه خود ما ادمن، احساس دارن و چیزایی رو که ما داریم ارزو دارن